str.
|
streszczenie |
summary |
587
|
Płytki
krwi nadzieją przyszłości
Szypuła J.1, Iwulski P.1, Kędziora J.2
1Zakład Opieki Zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji
z Warmińsko-Mazurskim Centrum Onkologii w Olsztynie, Oddział Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej;
2Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum w Bydgoszczy,
Katedra i Zakład Biochemii
Płytki krwi (tzw. trombocyty) to wyspecjalizowane komórki, odgrywające bardzo
ważną rolę w procesie krzepnięcia krwi. Są to oder-wane, bezbarwne, różnokształtne
fragmenty cytoplazmy dużych komórek (megakariocytów). Podczas degranulacji
płytek z ziarnistości alfa są uwalniane substancje biologicznie czynne,
a wśród nich czynniki wzrostu. Doświadczenia zapoczątkowane w latach 80.
ubiegłego wieku przyczyniły się do poznania wielu czynników wzrostu, m.in.:
PDGF, TGF-beta, IGF oraz EGF.
Celem pracy było przedstawienie aktualnej wiedzy na temat budowy i funkcji
płytek krwi oraz prześledzenie, jak kształtowały się poglądy na temat możliwości
ich zastosowania w leczeniu zaburzeń gojenia tkanek (kości).
Materiał i metody. W pracy przedstawiono morfologię i biochemię płytek krwi.
Z dostępnego piśmiennictwa przytoczono wyniki klinicznych i laboratoryjnych
ocen zastosowania w leczeniu preparatów płytkopochodnych. Podano również
własne wyniki leczenia pięciu chorych na przewlekłe zapalenie kości z powikłaniami
w postaci braku zrostu, u których zastosowano PDGF.
Wyniki. Autorzy przytoczonych publikacji w większości pozytywnie oceniają
wpływ płytkowych substancji na proces gojenia tkanek miękkich oraz kości.
Wśród pięciu chorych na zapalenie kości leczonych płytkowym czynnikiem wzrostu
w Warmińsko-Mazurskim Centrum Onkologii w Olsztynie u czterech nastąpiło
trwałe ustąpienie dolegliwości. U jednego doszło do nawrotu zapalenia po
rocznej przerwie.
Wnioski. Przytoczone przykłady doświadczeń - zarówno światowych, jak i polskich
oraz własnych - wskazują, jak wiele problemów nowoczesnej medycyny może
zostać rozwiązanych dzięki użyciu preparatów płytkopochodnych. Naszym zdaniem,
dalsze poznanie roli, jaką odgrywają one w procesach gojenia zarówno tkanek
miękkich, jak i kości oraz opracowanie technologii ich produkcji na dużą
skalę bez wątpienia przyczyni się do powszechnego, klinicznego stosowania
tych substancji.
Słowa kluczowe: płytki
krwi, PDGF, PRP, gojenie
|
Blood
platelets the hope for the future
Szypuła J.1, Iwulski P.1, Kędziora J.2
1Hospital of Ministry of Interior and Administration in Olsztyn, Poland,
Department of Orthopedics Surgery; 2Nicolaus Copernicus University in
Toruń, Poland, Collegium Medicum in Bydgoszcz, Department of Biochemistry
Blood platelets (thrombocytes) are specialized cells, which play a very
important role in the human blood clotting mechanism. They are colourless,
varied in shape, nucleus free pieces of cytoplasm of megakaryocytes. Activated
platelets excrete the contents of alfa-granules (e.g : growth factors
) into the surrounding blood. For the last three decades, growth factors
have been increasingly examined. Their main families are the following:
PDGF, TGF-beta, IGF or EGF.
The aim of the study is to present the current state of knowledge about
the structure and function of the platelets and the views on their application
in the treatment of tissue (bone) healing disorders.
Material and methods. The following analysis contains a presentation of
morphology and biochemistry of the blood platelets. The presented results
of clinical and laboratory estimation following the use of platelet-rich
substances have been gathered from available literature. Furthermore,
the authors have described their own cases of five patients with non-union
treated for chronic, inflammation of bones by use of PDGF.
Results. The authors of mentioned literature references report the efficacy
of using platelet-rich substances as a very positive method in process
of soft tissue and bone healing. Among five patients, who were treated
in MSWiA with WMCO hospital in Olsztyn four were successfully and permanently
cured. One patient's inflammation returned after a year following the
treatment.
Conclusions. Examples, we present in this study, show how many various
problems can be solved in modern medicine by using platelet-derived substances.
In our opinion, further research of the role they fulfill in the processes
of healing of soft tissues and bones, as well as the development of an
effective technology for their mass production, will surely lead to a
common, clinical application of these substances.
Key words:
blood platelets, PDGF, PRP, healing
|
591
|
Czy
współistniejąca choroba nowotworowa wpływa na ciężkość przebiegu sepsy
Tarczyńska A., Smuszkiewicz P., Trojanowska I.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, Katedra i Klinika Anestezjologii, Intensywnej
Terapii i Leczenia Bólu
Mimo ciągłego wprowadzania uaktualnianych standardów postępowania, sepsa
stanowi nadal trudny problem kliniczny, a jej leczenie często kończy się
niepowodzeniem. Dotyczy to przede wszystkim chorych ze współistniejącą
chorobą nowotworową, u których sepsa stanowi istotną przyczynę zgonów.
Celem pracy była analiza porównawcza chorych, u których rozpoznano sepsę
oraz sepsę ze współistniejącą chorobą nowotworową.
Materiał i metody. Materiałem do badań była retrospektywnie oceniana dokumentacja
56 chorych, u których od 1 stycznia 2007 do 1 sierpnia 2008 roku rozpoznano
sepsę. Pacjentów podzielono na dwie grupy. I grupę stanowili chorzy na
sepsę i chorobę nowotworową (S+N), II grupę - chorzy na sepsę bez współistniejącej
choroby nowotworowej (S). Ocenie poddano etiologię sepsy, lokalizację
ogniska zakażenia, wybrane parametry kliniczne i laboratoryjne oraz śmiertelność
oddziałową i szpitalną.
Wyniki. Badaniami objęto 56 chorych. Średnia wieku w grupie S+N była większa
w porównaniu z grupą S (61,3 vs. 45,5 lat; p = 0,005). Średnia wartość
punktowa w skali APACHE II w chwili przyjęcia do oddziału dla całej analizowanej
populacji wynosiła 22,1±8,8 pkt. (8-45 pkt.), dla chorych S+N -
25,3±10,3 (12-41), a dla grupy S - 21,2±8,3 (8-45) (p =
0,308). Przewidywalna umieralność wynosiła odpowiednio 43,4%, 53,3% oraz
39,0%. Pacjenci z grupy S+N wymagali podaży większych dawek minimalnych
noradrenaliny w porównaniu z pozostałymi chorymi (p = 0,015). Umieralność
w całej analizowanej populacji wynosiła 14,3%. W grupie S+N była większa
niż w grupie S (16,7 vs. 13,6%). Zwiększone ryzyko zgonu dotyczyło pacjentów
z większym stężeniem mleczanów (zgon: 4,6 vs. brak zgonu: 1,9 mmol/l;
p = 0,020) oraz z większym niedoborem zasad w surowicy krwi (zgon: -6,79
vs. brak zgonu: -2,34 mmol/l; p = 0,0006). Zaobserwowano większą umieralność
u pacjentów o mniejszym średnim ciśnieniu tętniczym (60,8 vs. 75,9 mmHg;
p = 0,007) oraz wymagających wlewu większych dawek noradrenaliny (0,514
vs. 0,232 µg/kg/min; p = 0,0009) w dniu przyjęcia.
Wnioski. Na podstawie przeprowadzonej analizy nie wykazano wyraźnie cięższego
przebiegu sepsy przy współistniejącej chorobie nowotworowej. Niemniej
jednak ciężkość stanu ogólnego określona w skali APACHE II oraz umieralność
w tej grupie chorych były większe (mimo braku istotności statystycznej).
Chorzy z grupy S+N wymagali większych średnich dawek minimalnych noradrenaliny
oraz podaży większej ilości koloidów w dniu przyjęcia. O śmiertelności
w przypadku badanych chorych decydowały zaburzenia hemodynamiczne oraz
ciężkość stanu ogólnego w dniu przyjęcia, a nie rozpoznanie choroby nowotworowej
per se.
Słowa kluczowe:
sepsa, choroba nowotworowa, śmiertelność |
Does
the coexistence of cancer have an influence on the course of sepsis
Tarczyńska A., Smuszkiewicz P., Trojanowska I.
Medical University of Poznań, Poland, Department of Anesthesiology, Intensive
Therapy and Pain Treatment
The guidelines for management of sepsis are constantly updated, nevertheless
sepsis is still a difficult clinical problem, especially as its treatment
often ends in failure. Hospitalized cancer patients diagnosed with sepsis
are especially concerned, as sepsis death rate is significant in that
group of patients.
The aim of the study was to evaluate and compare cancer- and non-cancer
patients diagnosed with sepsis.
Material and methods. The medical records of 56 patients diagnosed with
sepsis from January 1. 2007 to August 1. 2008 were reviewed retrospectively.
Patients were divided into two groups: I group - patients with sepsis
and cancer (S+N), II group - patients with sepsis without cancer (S).
The etiology of sepsis, primary infectious sources, chosen clinical and
laboratory parameters and mortality were analysed.
Results. 56 patients were involved in the study. The mean age for S+N
patients was higher than for group S (61.3 vs. 45.5 years; p = 0.005).
The mean APACHE II score value at the day of admission for the whole population
was 22.1±8.8 (8-45), for S+N group - 25.3±10.3 (12-41) and
for group S - 21.2±8.3 (8-45) (p = 0.308). The estimated risk of
hospital death was retrospectively 43.4%, 53.3% and 39.0%. Patients in
group S+N required larger infusion of minimal noradrenaline doses than
the other patients (p = 0.015). The mortality rate was 14.3% and was higher
in group S+N than in group S (16.7 vs. 13.6%). Mortality was also significantly
higher among patients with larger lactate blood concentration (death:
4.6 vs. survival: 1.9 mmol/l; p = 0.020) and greater base deficit (death:
-6.79 vs. survival: -2.34 mmol/l; p = 0,0006). Patients of lower mean
arterial pressure (60.8 vs. 75.9 mmHg; p = 0.007) and who required larger
noradrenaline infusion (0.514 vs. 0.232 ľg/kg/min; p = 0.0009) at the
day of admission had a significantly higher risk of death.
Conclusions. The analysis did not indicate evidently higher risk of more
severe sepsis's course in cancer sepsis patients. However the severity
of patients' general condition estimated by the APACHE II score and the
mortality in this group of patients was higher (statistically insignificant
results). Patients in group S+N required larger minimal doses of noradrenaline
and larger infusion of colloid at the day of admission. The mortality
was determined by the haemodynamic disturbance and the severity of general
condition, rather than the cancer diagnosis per se.
Key words:
sepsis, cancer, mortality
|
600 |
Wpływ
leczenia ablacją o częstotliwości radiowej (RF) nawrotnego częstoskurczu
węzłowego na wybrane parametry hemodynamiczne funkcji skurczowej i rozkurczowej
lewej komory serca oraz na wydolność wysiłkową chorych
Lelakowski J., Dreher A.
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Collegium Medicum, Klinika Elektrokardiologii
Instytutu Kardiologii
Ablacja RF jest uznaną metodą niefarmakologicznego leczenia nawrotnego
węzłowego częstoskurczu przedsionkowo-komorowego (AVNRT).
Celem pracy była ocena wpływu leczenia ablacją RF AVNRT na wybrane parametry
hemodynamiczne funkcji skurczowej i rozkurczowej mięśnia lewej komory
(LK) oraz na wydolność wysiłkową chorych.
Materiał i metody. Badana populacja obejmowała 24 chorych (4 mężczyzn,
20 kobiet; średnia wieku 42,7±8,1 lat). U wszystkich chorych wykonano
ablację drogi wolnej łącza a-v. Do badań nie kwalifikowano osób powyżej
50. r.ż., ze współistniejącymi chorobami układu sercowo-naczyniowego oraz
ze stwierdzoną wartością EF < 50%. Wszystkich pacjentów poddano badaniom
przed zabiegiem oraz 6 miesięcy po jego wykonaniu. Obejmowały one: badanie
podmiotowe i przedmiotowe, standardowy zapis powierzchniowy EKG, 24-godzinne
badanie EKG metodą Holtera, przezklatkowe badanie echokardiograficzne
oraz test wysiłkowy na bieżni według zmodyfikowanego protokołu Bruce'a.
Wyniki. Po ablacji obserwowano istotne zmniejszenie wymiaru końcowo-skurczowego
LK (LVESD) (31,1±3,9 vs. 28,3±3,7 mm; p < 0,001) oraz
przyrost frakcji wyrzutowej LK (EF) (62,5±6,6 vs. 70,3±6,7%;
p < 0,001) i frakcji skracania wymiaru poprzecznego tej komory (FS)
(34,5±4,8 vs. 39,3±5,3%; p < 0,001). W przypadku parametrów
funkcji rozkurczowej LK stwierdzono istotne zwiększenie maksymalnej prędkości
fali E i A oraz rozkurczowej napływu płucnego D, a także propagacji napływu
tej komory Vp (odpowiednio p < 0,001) oraz istotne zmniejszenie prędkości
fali skurczowej napływu płucnego S i wstecznego napływu płucnego AR (odpowiednio
p < 0,001). Rejestrowano znamienne skrócenie czasu deceleracji fali
E (EDT) oraz rozkurczu izowolumetrycznego (IVRT) (odpowiednio p < 0,001).
Wszystkie wymiary LP i PP uległy istotnemu zmniejszeniu po ablacji (odpowiednio
p < 0,001). We wszystkich grupach stwierdzono istotną poprawę (p <
0,001) wszystkich badanych parametrów wydolności wysiłkowej.
Wnioski. Częstoskurcze AVNRT upośledzają funkcję skurczową i rozkurczową
lewej komory. U chorych na AVNRT ablacja RF poprawia obie funkcje. Eliminowanie
częstoskurczów AVNRT powoduje zmniejszenie wymiaru lewego i prawego przedsionka.
Wydolność wysiłkowa poprawia się po ablacji RF AVNRT.
Słowa kluczowe:
ablacja RF, echokardiografia, wydolność wysiłkowa |
Influence
of the treatment of the nodal reentrant tachycardia by RF catheter ablation
on selected hemodynamic parameters of left ventricular systolic and diastolic
function and exercise capacity
Lelakowski J., Dreher A.
Jagiellonian University in Kraków, Poland, Collegium Medicum, Department
of Electrocardiology, Institute of Cardiology
RF ablation is the most common non-pharmacological technique for the treatment
of atrioventricular nodal reentry tachycardia (AVNRT).
The aim of the study was to evaluate the effects of RF ablation on selected
hemodynamic parameters of left ventricular (LV) systolic and diastolic
function and exercise capacity in patients with AVNRT.
Material and methods. The study population consisted of 24 subjects (4
M, 20 F; mean age 42.7±8.1 years). Patients were submitted to ablation
of the slow pathway. Those over 50 years of age, with concomitant cardiovascular
disease and EF<50% were excluded from the study. The following examinations
were performed in all patients at baseline and at 6 months after the procedure:
physical examination, standard ECG recording, 24hr Holter monitoring,
transthoracic echocardiography, treadmill exercise test using the modified
Bruce protocol.
Results. After RF ablation left ventricular end-systolic dimension (LVESD)
significantly decreased (31.1±3.9 vs. 28.3±3.7 mm; p <
0.001), whereas left ventricular ejection fraction (LVEF) increased (62.5±6.6
vs. 70.3±6.7%; p < 0.001) along with fractional shortening (FS)
(34.5±4.8 vs. 39.3±5.3%; p < 0.001). Parameters of LV
diastolic function significantly changed: the E/A ratio, diastolic pulmonary
vein flow D and LV flow propagation velocity Vp significantly increased
(p < 0.001, respectively) whereas systolic pulmonary venous flow S
and pulmonary venous atrial reversal flow AR were significantly reduced
(p < 0.001, respectively). Furthermore, E wave deceleration time (EDT)
and isovolumetric relaxation time (IVRT) were significantly shortened
(p<0.001, respectively). All dimensions of the left, right atrium significantly
decreased after the procedure (p<0.001, respectively). In all groups
parameters of exercise capacity were increased after the procedure.
Conclusions. AVNRT has the negative effect on left ventricular systolic
and diastolic function. In patients with AVNRT RF ablation improves left
ventricular systolic and diastolic function. Elimination of AVNRT resulted
in reduction of left, right atrial size. Exercise capacity improved significantly
after RF ablation of AVNRT.
Key words:
RF ablation, echocardiography, exercise capacity
|
605 |
Ocena
sposobu żywienia noworodków i niemowląt hospitalizowanych w Klinice Propedeutyki
Pediatrii i Chorób Metabolicznych Kości oraz analiza czynników wpływających
na wybór sposobu karmienia dzieci
Ligenza I.1, Jakubowska-Pietkiewicz E.1, Łupińska A.2, Jastrzębska A.2,
Chlebna-Sokół D.1
1Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Klinika Propedeutyki Pediatrii i Chorób
Metabolicznych Kości; 2Studenckie Koło Naukowe
Mimo licznych korzyści płynących z karmienia naturalnego, z badań przeprowadzonych
w Polsce w latach 2000-2005 wynika, że w 6. miesiącu życia tylko 8% niemowląt
było karmionych wyłącznie piersią.
Celem pracy było przeanalizowanie czynników wpływających na wybór metody
karmienia dzieci oraz ocena sposobu żywienia hospitalizowanych noworodków
i niemowląt.
Materiał i metody. Badanie ankietowe przeprowadzono wśród rodziców dzieci
przebywających do 1. roku życia w Klinice Propedeutyki Pediatrii i Chorób
Metabolicznych Kości Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w okresie od stycznia
do maja 2008 roku. Badaniem objęto 93 dzieci (39 noworodków, 54 niemowląt).
Ankieta zawierała pytania dotyczące przyczyn oraz czasu trwania hospitalizacji
dziecka, a także wywiadu okołoporodowego oraz sposobu karmienia i danych
rodzinnych.
Wyniki. W momencie przeprowadzania ankiety 27 dzieci (29%) było karmionych
wyłącznie naturalnie, 36 dzieci (38,7%) sztucznie, 23 (24,73%) sposobem
mieszanym, 6 (6,5%) sondą oraz jedno (1,1%) całkowicie pozajelitowo. W
44,1% rodzice czerpali wiedzę na temat karmienia piersią z mediów, natomiast
jedynie troje (3,2%) otrzymało taką wiedzę od personelu medycznego. Najczęstszą
przyczyną rezygnacji z karmienia naturalnego był brak lub zbyt mała ilość
pokarmu matki. Osobą, która najczęściej podejmowała decyzję o wprowadzeniu
mleka modyfikowanego, był lekarz. Wśród dzieci żywionych naturalnie aż
21 (77,8%) było dokarmianych sztucznie w pierwszej dobie po porodzie.
Na wybór sposobu karmienia hospitalizowanych noworodków i niemowląt wpływały
w sposób istotny statystycznie (p < 0,05): masa urodzeniowa dziecka,
punktacja w skali Apgar, tydzień ciąży, w którym nastąpił poród oraz wiek
matki, a także to czy w dzieciństwie była ona karmiona naturalnie.
Wnioski. W badanej grupie tylko 29% dzieci w 1. roku życia było karmionych
wyłącznie naturalnie. Wyniki badań wskazują na zbyt mały wpływ personelu
medycznego (zwłaszcza lekarzy) na promowanie karmienia naturalnego. Organizacja
opieki zdrowotnej nad matką i dzieckiem (przedporodowa, okołoporodowa
i podstawowa) nie sprzyja promocji karmienia naturalnego.
Słowa kluczowe:
karmienie naturalne, czynniki sprzyjające |
The
estimation nourishment methods of newborns and infants hospitalized in
the Department of Pediatric Propedeutics and Bone Metabolism Diseases
and analysis of factors which determinate the way of alimentation among
these children
Ligenza I.1, Jakubowska-Pietkiewicz E.1, Łupińska A.2, Jastrzębska A.2,
Chlebna-Sokół D.1
1Medical University of Łódź, Poland, Department of Pediatric Propedeutics
and Metabolic Bone Disease; 2Students' Scientific Society
Despite so many advantages of natural feeding, according to the research
led in Poland between 2000 and 2005, in the sixth month of life only 8%
of infants were strictly breast-fed.
The aim of the study was to analyze the factors which have the influence
on choosing the way of feeding of children hospitalized in the Department
of Pediatric Propedeutics and Bone Metabolism Diseases.
Material and methods. The inquiry was established among parents of newborns
and infants up to 1 year old, hospitalized in the Department of Pediatric
Propedeutics and Bone Metabolism Diseases between January and May 2008.
The research was led on the group of 93 children (39 newborns and 54 infants).
The inquiry consists of questions about the cause and duration of hospitalization,
perinatal interview, ways of nourishment and parents' personal data.
Results. At the time of leading the inquiry 27 children (29%) were fed
strictly naturally, 36 (38.7%) were bottle-fed, 23 (24.73%) were fed in
the mixed way, 6 (6.5%) were fed by the stomach tube and 1 child (1.1%)
was fed parenterally. 44.1% of parents obtained information about breast-feeding
from media, whereas only 3 (3.2%) got it from medical staff. The most
common reason for giving up breast feeding was the lack (or too little
amounts) of mother's milk. The doctor appeared to be the main person who
decided to introduce formula-feeding. Among children naturally-fed 21
(77.8%) were given formula in the first twenty-four hours after the labour.
The factors which appeared to influence the choice of the way of alimentation,
in statistically important way (p < 0.05), were: birth weight, points
in Apgar scale, moment of the delivery, mother's age and whether she was
breast-fed as a child.
Conclusions. In the researched group only 29% of children, up to 1 year
old, were fed strictly naturally. The results suggest that the medical
staff (especially doctors) has too little influence on promoting breast
feeding as the most appropriate way of alimentation. The health care system
(perinatal, labour and basic care) concerning mother and child, doesn't
promote natural feeding.
Key words:
breast feeding, promoting factors
|
609 |
Ocena
stężenia i przydatności diagnostycznej czynnika wzrostu komórek pnia w
osoczu chorych na raka endometrium oraz ze zmianami łagodnymi (mięśniakami)
macicy
Ławicki S.1, Będkowska G.E.1, Gacuta-Szumarska E.2, Czygier M.1, Szmitkowski
M.1
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku: 1Zakład Diagnostyki Biochemicznej;
2Klinika Ginekologii
Czynnik wzrostu komórek pnia (SCF) należy do glikoprotein określanych
jako hematopoetyczne czynniki wzrostu (HGFs). Wykazano, że cytokiny te
są wytwarzane przez komórki linii nowotworowych w warunkach in vitro oraz
in vivo, w tym w przypadku raka macicy.
Celem pracy była ocena stężenia i przydatności diagnostycznej SCF u chorych
na raka endometrium oraz z mięśniakami macicy.
Materiał i metody. Badaniami objęto 50 chorych na raka endometrium oraz
25 pacjentek ze zmianami łagodnymi macicy. Uzyskane wyniki porównywano
z grupą kontrolną (25 osób) oraz odnoszono do wartości markerów stosowanych
w diagnostyce raka macicy, tj. CA 125 i SCC-Ag. SCF oznaczano metodą immunoenzymatyczną
(ELISA), markery - metodą chemiluminescencyjną (CMIA).
Wyniki. Wykazano znamiennie większe stężenie SCF u chorych na raka endometrium
w porównaniu z grupą pacjentek z mięśniakami macicy oraz z grupą kontrolną.
Podobną zależność, ale tylko między chorymi na raka a grupą kontrolną,
zaobserwowano w przypadku CA 125. SCF wykazywał większą swoistość diagnostyczną,
podobnie jak markery porównawcze (po 92%). Czułość diagnostyczna wyraźnie
zwiększała się wraz z zaawansowaniem raka endometrium oraz przy jednoczesnej
analizie badanej cytokiny z markerami porównawczymi, zwłaszcza z CA 125.
SCF oraz marker CA 125 zapewniają duże prawdopodobieństwo rozpoznania
lub wykluczenia choroby, zwiększające się również wraz z zaawansowaniem
raka endometrium.
Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują, że SCF, w odróżnieniu od CA 125, umożliwia
trafne różnicowanie chorych na raka endometrium oraz pacjentek z mięśniakami
macicy. Pozwala to na wykorzystanie tej cytokiny we wczesnej diagnostyce
raka, zwłaszcza przy jednoczesnym analizowaniu wartości stężenia z CA
125.
Słowa kluczowe:
czynnik wzrostu komórek pnia (SCF), markery nowotworowe, rak endometrium |
The
plasma levels and diagnostic utility of stem cell factor in patients with
endometrial cancer and myoma uteri
Ławicki S.1, Będkowska G.E.1, Gacuta-Szumarska E.2, Czygier M.1, Szmitkowski
M.1
Medical University of Białystok, Poland: 1Department of Biochemical Diagnostics;
2Department of Gynecology
Stem cell factor (SCF) is a member of a group of cytokines called hematopoietic
growth factors (HGFs). Some clinical investigations have shown an autologous
production of this cytokine in various human cell lines in vitro and by
tumors in vivo, for example in uterine cancer.
The aim of the study. The plasma level and diagnostic utility of SCF have
been investigated in endometrial cancer and myoma patients.
Material and methods. The plasma level of SCF and tumor markers like CA
125 and SCC-Ag in endometrial cancer (50 patients), in myoma uteri (25
patients) and in 25 healthy subjects were determined using enzyme-linked
immunosorbent assay (ELISA) and chemiluminescence immunoassay (CMIA).
Results. SCF plasma level was significantly higher in endometrial cancer
patients comparing to the group with myoma and to the control. CA 125
plasma level was significantly higher only in endometrial cancer patients
comparing to the control group. Diagnostic specificity was high and equal
for all tested parameters (92%). The diagnostic sensitivity of SCF was
slightly lower than CA 125, and was higher in more advanced tumor stage.
The combined use of SCF with other markers resulted in the increased sensitivity
range. Positive and negative predictive values were high for SCF and for
CA 125, and were higher in more advanced tumor stage.
Conclusions. Our study suggests that tested cytokine (SCF) can be clinically
useful in differentiation of endometrial cancer and myoma uteri. Furthermore
SCF showed usefulness in primary diagnostic of cancer uteri, especially
with CA 125.
Key words:
stem cell factor (SCF), tumor markers, endometrial cancer
|
616 |
Wpływ
czasu trwania manewru Pringle'a zastosowanego u dzieci podczas resekcji
guzów wątroby na przebieg pooperacyjny procesu leczniczego
Kaźmirczuk R.1, Kusza K.1,2, Prokurat A.3, Chrupek M.3
1Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum w Bydgoszczy,
Katedra i Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii; 2Uniwersytet Medyczny
w Poznaniu, Katedra i Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii i Leczenia
Bólu; 3Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum w Bydgoszczy,
Katedra i Klinika Chirurgii Dziecięcej
Jednym ze sposobów zmniejszania ryzyka występowania masywnego śródoperacyjnego
krwawienia jest zastosowanie w czasie operacji czasowego wyłączenia przepływu
krwi przez wątrobę (manewr Pringle'a). W nielicznych pracach, dotyczących
resekcji wątroby u dzieci, analizowano małe grupy pacjentów i nie określono
bezpiecznego przedziału czasowego ograniczenia przepływu krwi przez wątrobę
w tej grupie chorych. Nie sprecyzowano również skutków wynikających z
ostrego przedłużającego się niedokrwienia komórki wątrobowej u dzieci.
Celem pracy była ocena wpływu czasu trwania manewru Pringle'a na funkcję
komórki wątrobowej u dzieci bezpośrednio w okresie pooperacyjnym oraz
na przebieg pooperacyjny procesu leczniczego.
Materiał i metody. Chorych, ze względu na czas trwania manewru Pringle'a,
podzielono na dwie grupy. Do grupy I włączono 18 dzieci, u których czas
trwania tego manewru nie przekraczał 32 minut. Do grupy II włączono 17
dzieci, u których czas ten wynosił od 32 do 60 minut. Wybór długości trwania
manewru Pringle'a był podyktowany medianą oraz średnią czasu jego trwania.
W obu grupach monitorowano AspAT, ALAT, LDH i INR w 1., 2. i 3. dobie
pooperacyjnej, a także czas: mechanicznej wentylacji, pobytu w Oddziale
Anestezjologii i Intensywnej Terapii (OAIT) oraz pobytu w szpitalu.
Wyniki. W grupie II dzieci operowanych z zastosowaniem manewru Pringle'a,
trwającego od 32 do 60 minut, wykazano istotną statystycznie większą średnią
wartość parametrów biochemicznych określających funkcję komórki wątrobowej,
spowolnioną dynamikę normalizacji średnich wartości tych parametrów w
pierwszych trzech dobach pooperacyjnych oraz istotny statystycznie dłuższy
średni czas pobytu dzieci w szpitalu.
Wnioski. Wydłużenie czasu trwania manewru Pringle'a u dzieci z 30 do 60
minut jest związane z występowaniem przejściowych pooperacyjnych zaburzeń
biochemicznych funkcji komórki wątrobowej, charakteryzujących się spowolnioną
dynamiką normalizacji enzymów wątrobowych, oraz z wydłużeniem czasu hospitalizacji
ze względu na konieczność normalizacji przejściowych zaburzeń biochemicznych
wynikających z ostrego niedokrwienia wątroby.
Słowa kluczowe:
trwanie manewru Pringle'a, przebieg pooperacyjny, dzieci |
Influence
of the Pringle's maneuver time applied in children during hepatic tumors
resections on the postoperative course of treatment
Kaźmirczuk R.1, Kusza K.1,2, Prokurat A.3, Chrupek M.3
1Chair and Department of Anesthesiology and Intensive Therapy, Collegium
Medicum in Bydgoszcz, Univerisity Nicolaus Copernicus in Toruń, Poland;
2Chair and Department of Anesthesiology, Intensive Therapy and Treatment
of Pain, Medical University in Poznań, Poland; 3Chair and Department of
Paediatric Surgery, Collegium Medicum in Bydgoszcz, Univerisity Nicolaus
Copernicus in Toruń, Poland
One of the ways of diminishing risk of massive blood loss during liver
surgery is the temporal vascular exclusion of the liver /Pringle maneuver.
Scanty publications on the problem of liver resections in children are
based on very limited series of patients and did not define save periods
of time of temporal vascular exclusion of the liver during operation in
this group of patients. They also did not specify the effects arising
from prolonged acute hepatocytes ischemia in children.
The aim of the study was the assessment of the influence of length of
time of Pringle maneuver on the liver cells function in the perioperative
period and the assessment of its influence on the postoperative course
of treatment.
Material and methods. Patients according to the duration of Pringle maneuver
were divided into 2 groups. Group I consisted of 18 patients, in whom
the duration of Pringle maneuver was below 32 minutes. Group II consisted
of 17 patients, in whom the duration of Pringle maneuver was between 32
and 60 minutes. Selection of the periods of duration of Pringle maneuver
was dictated by mean and mediana value of its lasting. In patients from
both groups values of the level of AspAT, ALAT, LDH and INR were assessed
in postoperative day 1, 2 and 3 as well as time of mechanical ventilation,
length of stay in ICU, and the duration of hospitalization.
Results. In group II of children operated with Pringle maneuver lasted
between 32 and 60 minutes, statistically significant longer mean value
of time of operation was indicated, as well as statistically significant
higher mean value of biochemical parameters describing liver cells function,
slow down dynamic of normalization of INR in the first 3 postoperative
days and statistically significant higher mean value of length of time
of hospitalization.
Conclusions. Extension of time of Pringle maneuver in children from 30
to 60 minutes may be connected with transient postoperative biochemical
dysfunction of hepatocytes characterized by slow down dynamic of normalization
of the level of liver enzymes as well as may results in extension of time
of hospitalization connected with necessity of normalization of transient
postoperative biochemical dysfunction of hepatocytes.
Key words:
children, duration of Pringle maneuver, postoperative course
|
620 |
Ocena
stanu przyzębia u chorych na zespół metaboliczny
Kowalski M.1, Brocka E.2, Barylski M.2, Kowalczyk E.3, Pawlicki L.2, Kowalski
J.2
Uniwersytet Medyczny w Łodzi: 1Zakład Neurologii i Zaburzeń Czynnościowych
Narządu Żucia Szpitala Klinicznego nr 6; 2Katedra Rehabilitacji z Kliniką
Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej Szpitala Klinicznego
nr 5; 3Zakład Farmakologii Ogólnej
Występowanie zespołu metabolicznego (ZM) zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych
w porównaniu z osobami zdrowymi. W wielu badaniach wskazano na udział
zakażeń w patogenezie miażdżycy.
Celem pracy była ocena stanu przyzębia u chorych na zespół metaboliczny.
Materiał i metody. Badaniem objęto 300 chorych na ZM w wieku 29-67 lat
(średnia wieku 42,0±9,5 lat), włączonych do grupy I. Grupę kontrolną
- grupę II stanowiło 80 osób w wieku 27-59 lat (średnia wieku 36±7,8
lat), u których nie stwierdzono ZM. Zespół metaboliczny rozpoznawano zgodnie
z kryteriami IDF z 2005 roku. W celu oceny stanu przyzębia badano: głębokość
kieszonki przyzębnej z użyciem sondy periodontologicznej, wskaźnik Russella,
wskaźnik dziąsłowy i wskaźnik higieny jamy ustnej oraz wykonano rtg. wyrostków
zębodołowych.
Wyniki. Wykazano, że częstość i nasilenie chorób przyzębia u chorych na
ZM były istotnie większe w porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,05).
Wnioski. U chorych na zespół metaboliczny częstość i nasilenie chorób
przyzębia są większe niż w populacji osób, u których nie stwierdzono tego
zespołu. Profilaktyka i leczenie chorób przyzębia powinny stanowić istotny
element w terapii zespołu metabolicznego.
Słowa kluczowe:
zespół metaboliczny, choroby przyzębia, profilaktyka |
Assessment
of the periodontal state in subjects with metabolic syndrome
Kowalski M.1, Brocka E.2, Barylski M.2, Kowalczyk E.3, Pawlicki L.2, Kowalski
J.2
Medical University of Łódź, Poland: 1Department of Neurology and the Oromandibular
Dysfunction; 2Department of Internal Diseases and Cardiological Rehabilitation;
3Department of Pharmacology
Occurrence of metabolic syndrome (MS) increases cardiovascular risk in
comparison with healthy subjects. In many studies the role of infection
in pathogenesis of atherosclerosis is emphasised.
The aim of the study was to assess the periodontal state in subjects with
metabolic syndrome.
Material and methods. The study comprised 300 subjects with MS (mean age
42.0±9.5 years) - group I. 80 subjects (mean age 36±7.8
years) without MS were enrolled into the control group - group II. Metabolic
syndrome was defined according to IDF criteria. To assess the periodontal
state we evaluated: the depth of periodontal pocket, Russel index, gingival
index, Aproximal Plaque Index (API) and alveolar process radiography.
Results. In patients with MS periodontal diseases were more frequent than
in the control group (p < 0.05).
Conclusions. Periodontal diseases are more frequent in subjects with metabolic
syndrome than in the population of subjects without metabolic syndrome.
Prophylaxis and treatment of periodontal diseases should be the crucial
element of therapy in subjects with metabolic syndrome.
Key words:
metabolic syndrome, periodontal diseases, prophylaxis
|
626 |
Ocena
równowagi oksydacyjno-redukcyjnej krwi u chorych na zespół metaboliczny
z towarzyszącymi chorobami przyzębia i bez tych chorób
Kowalski M.1, Brocka E.2, Barylski M.2, Kowalczyk E.3, Pawlicki L.2, Kowalski
J.2
Uniwersytet Medyczny w Łodzi: 1Zakład Neurologii i Zaburzeń Czynnościowych
Narządu Żucia Szpitala Klinicznego nr 6; 2Katedra Rehabilitacji z Kliniką
Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej Szpitala Klinicznego
nr 5; 3Zakład Farmakologii Ogólnej
Do dysfunkcji śródbłonka naczyniowego, która leży u podstaw rozwoju miażdżycy,
dochodzi w dużej mierze w wyniku toksycznego działania wolnych rodników.
Celem naszych badań była ocena równowagi oksydacyjno-redukcyjnej krwi
u chorych na zespół metaboliczny (ZM).
Materiał i metody. Badaniami objęto 98 osób (39 mężczyzn i 59 kobiet),
które podzielono na trzy grupy: I grupa - badana: 52 chorych na ZM i z
towarzyszącymi chorobami przyzębia (19 mężczyzn i 33 kobiety; średnia
wieku 48±4,2 lat); II grupa - odniesienia: 21 chorych na ZM bez
chorób przyzębia (10 mężczyzn i 11 kobiet; średnia wieku 37±4,8
lat) oraz III grupa - kontrolna: 25 osób zdrowych i bez chorób przyzębia
(10 mężczyzn i 15 kobiet; średnia wieku 35±4,8 lat). Zespól metaboliczny
rozpoznawano zgodnie z kryteriami IDF z 2005 roku. W celu oceny równowagi
oksydacyjno-redukcyjnej krwi badano: stężenie TBARS w krwinkach czerwonych
i osoczu, całkowitą aktywność antyoksydacyjną osocza (TAS) oraz aktywność
SOD-1, CAT i GSH-Px w krwinkach czerwonych.
Wyniki. U chorych na ZM, w porównaniu z grupą kontrolną, obserwowano zwiększenie
stężenia TBARS w krwinkach czerwonych i osoczu, zmniejszenie aktywności
TAS oraz zwiększenie SOD-1, CAT i GSH-Px w krwinkach czerwonych.
Wnioski. Choroby przyzębia nasilają zaburzenia równowagi oksydacyjno-redukcyjnej
krwi obserwowane u chorych na zespół metaboliczny. Stosowanie leków o
dodatkowym działaniu antyoksydacyjnym może wyrównywać zaburzenia równowagi
oksydacyjno-redukcyjnej krwi u chorych na zespół metaboliczny.
Słowa kluczowe:
zespół metaboliczny, choroby przyzębia, zaburzenia równowagi oksydacyjno-redukcyjnej
krwi |
Estimation
of oxidation-reduction balance in subjects with metabolic syndrome together
with or without periodontal diseases
Kowalski M.1, Brocka E.2, Barylski M.2, Kowalczyk E.3, Pawlicki L.2, Kowalski
J.2
Medical University of Łódź, Poland: 1Department of Neurology and the Oromandibular
Dysfunction; 2Department of Internal Diseases and Cardiological Rehabilitation;
3Department of Pharmacology
Dysfunction
of vascular endothelium, which lies at the bottom of atherosclerosis,
mainly is caused by toxic free radicals
The aim of the study was to estimate oxidation-reduction balance in subjects
with metabolic syndrome (MS).
Material and methods. The study comprised 98 subjects (39 men and 59 women)
who were divided into three groups: I group - studied: 52 subjects with
MS and periodontal diseases (19 men and 33 women in mean age 48±4.2
years); II group - reference: 21 subjects with MS and without periodontal
diseases (10 men and 11 women in mean age 37±4.8 years); III group
- control: 25 healthy subjects and without periodontal diseases (10 men
and 15 women in mean age 35±4.8 years). Metabolic syndrome was
defined according to IDF criteria. To estimate oxidation-reduction balance
we evaluated: TBARS concentration in red blood cells and plasma, total
antioxidant status (TAS), activity of SOD-1, CAT, GSH-Px in red blood
cells. Results. In subjects with MS in comparison with control group,
we observed increase of TBARS concentration in red blood cells and plasma,
decrease of TAS and increase of activity of SOD-1, CAT, GSH-Px in red
blood cells.
Conclusions. Periodontal diseases escalate disturbances of oxidation-reduction
balance observed in subjects with metabolic syndrome. Medicaments with
additive antioxidant effect can reduce disturbances of oxidation-reduction
balance observed in subjects with metabolic syndrome.
Key words:
metabolic syndrome, periodontal diseases, disturbances of oxidation-reduction
balance
|
631 |
Lęk
i depresja u chorych na choroby obturacyjne płuc
Pietras T.1, Witusik A.2, Panek M.3, Hołub M.1, Gałecki P.4, Wujcik R.5,
Górski P.1
1Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Klinika Pneumonologii i Alergologii; 2Uniwersytet
Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach, Filia w Piotrkowie
Trybunalskim, Pracownia Psychologii Instytutu Nauk Pedagogicznych; Uniwersytet
Medyczny w Łodzi: 3Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii; 4Klinika
Psychiatrii Dorosłych; 5Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie,
Wydział Psychologii
Choroby obturacyjne (astma oskrzelowa i przewlekła obturacyjna choroba
płuc) stanowią znaczne obciążenie emocjonalne dla pacjenta. Może to skutkować
rozwojem zaburzeń nastroju oraz zaburzeń lękowych. Dane z piśmiennictwa
na ten temat są jednak sprzeczne.
Celem pracy była ocena zależności między subiektywnymi i obiektywnymi
wskaźnikami obturacji a natężeniem lęku jako cechy i jako stanu oraz określenie
nasilenia lęku i depresji u osób chorujących na zespoły obturacyjne.
Materiał i metody. Do badania włączono 32 chorych z rozpoznanymi chorobami
obturacyjnymi. Przeprowadzono wywiad oraz wykonano badania spirometryczne
zgodnie ze standardami Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc. Podstawą rozpoznania
zaburzeń wentylacyjnych oraz stopnia ich ciężkości był raport GINA oraz
wytyczne GOLD. U wszystkich chorych przeprowadzono badanie z wykorzystaniem
Inwentarza Depresji Becka i Inwentarza Stanu i Cechy Lęku STAI Spielbergera.
Poziom subiektywnej duszności zmierzono skalą Borga. Badanie było prowadzone
od października 2005 do września 2008 roku w Poradni Specjalistycznej
przy Klinice Pneumonologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Wyniki. Wykazano słabą, dodatnią zależność między stopniem deklarowanej
duszności a nasileniem depresji (p < 0,05) oraz nasileniem lęku jako
stanu (p < 0,05) i lęku jako cechy (p < 0,05). Nie wykazano istotnych
statystycznie zależności między wartościami parametrów spirometrycznych:
FEV1, FEV1%, FEV1%FVC a poziomem depresji, lęku i referowanej duszności.
Wnioski. W badanej grupie chorych na choroby obturacyjne stwierdzono dodatnią
zależność między stopniem deklarowanej duszności a nasileniem lęku i depresji.
Słowa kluczowe:
lęk, depresja, choroby obturacyjne |
Anxiety
and depression in patients with obstructive diseases
Pietras T.1, Witusik A.2, Panek M.3, Hołub M.1, Gałecki P.4, Wujcik R.5,
Górski P.1
1Medical University of Łódź, Poland, Department of Pneumonology and Allergology;
2The Jan Kochanowski University of Humanities and Sciences in Kielce,
Poland, Faculty in Piotrków Trybunalski, Laboratory of Psychology, The
Institute of Educational Sciences; Medical University of Łódź, Poland:
3Department of Internal Diseases, Asthma and Allergy; 4Department of Adults
Psychiatry; 5High School of Social Psychology in Warsaw, Faculty of Psychology
Obstructive disorders (asthma and chronic obstructive pulmonary disease)
are associated with considerable emotional burden of the patient, with
may result in the development of mood disturbances and anxiety disorders.
However, the literature data are contradictory.
The aim of the study was to assess the correlation between subjective
and objective obstruction symptoms and the intensity of anxiety as a condition,
as well as estimation of the intensity of anxiety and depression in patients
suffering from obstructive syndromes.
Material and methods. The study enrolled 32 patients diagnosed with obstructive
disorders. Structuralized anamnesis was obtained and spirometry was performed
in compliance with the standards set by the Polish Society of Lungs Diseases.
Disturbances of ventilation and their severity were estimated according
to the GINA Report and GOLD Guidelines. All the patients were assessed
using Beck Depression Inventory and Spielberg State - Trait Anxiety Inventory
(STAI). The subjective dyspnoea levels were estimated with Borg scale.
The study was carried out between October 2005 and September 2008 in the
Specialist Outpatient Department of the Łódź Medical University Department
of Pneumonology and Allergology. Results. A weak positive correlation
was demonstrated between the declared dyspnoea level and the intensity
of depression (p < 0.05) as well as the intensity of anxiety as a condition
(p < 0.05) and anxiety as a trait (p < 0.05). A weak negative correlation
was found to exist between FVC EX and the level of anxiety as condition
(p < 0.01) and anxiety as a trait (p < 0.05). No statistically significant
correlations between the values of spirometric parameters: FEV1, FEV1%,
FEV1%FVC, and the levels of depression, anxiety and reported dyspnoea
were found.
Conclusions. A positive correlation between the declared dyspnoea level
and the intensity of anxiety and depression as a condition was demonstrated
in the studied group of patients with obstructive disorders.
Key words:
anxiety, depression, obstructive diseases
|
636 |
Edukacyjna
rola pielęgniarki środowiskowej w opiece nad pacjentami leczonymi acenokumarolem
w poradni lekarza rodzinnego
Sawicka-Powierza J., Ołtarzewska A.M., Chlabicz S., Rogowska-Szadkowska
D., Marcinowicz L.
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Zakład Medycyny Rodzinnej i Pielęgniarstwa
Środowiskowego
Do oceny efektu przeciwzakrzepowego leczenia chorych doustnymi antykoagulantami
(DAK) stosuje się metody pozwalające ustalić łączny czas utrzymywania
się wartości znormalizowanego międzynarodowego współczynnika (INR) w przedziale
terapeutycznym (tzw. time in therapeutic range - TTR).
Celem pracy była ocena wiedzy pacjentów o zasadach bezpiecznego stosowania
acenokumarolu (AC) oraz o TTR, a także wpływu edukacji prowadzonej przez
pielęgniarki środowiskowe na zmianę wartości tego współczynnika.
Materiał i metody. Badanie prowadzono przez 20 miesięcy - od sierpnia
2006 do marca 2008 roku z udziałem 25 pacjentów objętych opieką poradni
lekarza rodzinnego, gdzie przeprowadzono wywiad na temat zasad bezpiecznego
stosowania AC. W maju 2007 roku zorganizowano szkolenie dla pacjentów
na temat leczenia tymi preparatami, przeprowadzone przez odpowiednio przygotowaną
pielęgniarkę środowiskową.
Wyniki. Stwierdzono, że im badana osoba była starsza, tym mniej udzielała
poprawnych odpowiedzi na pytania dotyczące stosowania AC. Średnia suma
poprawnych odpowiedzi była na granicy istotności statystycznej (p <
0,064). Osoby udzielające większej liczby prawidłowych odpowiedzi częściej
badały INR. Uzyskane różnice były istotne statystycznie (p < 0,032).
Największą średnią sumę punktów osiągnęły osoby z wykształceniem wyższym
- różnice były istotne statystycznie (p < 0,045). TTR przed szkoleniem
u wszystkich badanych wynosił 48%, a po jego zakończeniu - 52%. W analizie
zmian TTR po szkoleniu pacjentów stwierdziliśmy u badanych różnice w zależności
od wykształcenia, grupy wiekowej i płci. Jego wartość zwiększyła się istotnie
u osób młodszych wiekiem, tzn. przed 75. r.ż., oraz u chorych z wyższym
wykształceniem. Różnice te były nieistotne statystycznie.
Wnioski. Edukacja przynosi najlepsze efekty u osób do 75. r.ż. lub z wyższym
wykształceniem. Osoby starsze lub z wykształceniem podstawowym wymagają
dłuższej edukacji oraz większego nadzoru ze strony personelu poradni w
celu utrzymania wartości INR w przedziale terapeutycznym. Im głębsza jest
wiedza pacjentów na temat leczenia DAK, tym częściej wykonują oni badania
INR i w konsekwencji lepiej kontrolują antykoagulację.
Słowa kluczowe:
doustne antykoagulanty, acenokumarol, TTR, INR, edukacja, pielęgniarka
środowiskowa |
Educational
role of community nurse in care of patients treated with oral anticoagulation
therapy
Sawicka-Powierza
J., Ołtarzewska A.M., Chlabicz S., Rogowska-Szadkowska D., Marcinowicz
L.
Medical University of Białystok, Poland, Department of Family Medicine
and Community Nursing
Different methods allowing for assessment of anticoagulation effects in
patients receiving oral anticoagulants (OAC) are applied. Among them estimation
of total time of international normalized ratio (INR) within the therapeutic
range (time in therapeutic range - TTR) is used.
The aim of the study was to assess the knowledge of patients about safety
measures when on acenocumarol (AC) therapy as well as to measure TTR and
potential impact of education provided by community nurse on TTR.
Material and methods. The study lasted for 20 months since August 2006
till March 2008. Twenty-five patients remaining under care of a family
physician were interviewed about safety rules while on treatment with
AC. In May 2007 an educational intervention was provided by a trained
community nurse.
Results. We have shown that older age was related to lower number of correct
responses to questions (p < 0.064). Individuals with higher number
of correct responses measured their INR more frequently, statistically
significant difference (p < 0.045). TTR of all subjects before education
was 48% and increased after education to 52%. We have shown that changes
of TTR after education were related to education, age group and gender.
The biggest improvement of TTR was observed among people younger than
75 years of age and those with higher education (not statistically significant
differences).
Conclusions. Education has biggest effect in persons under 75 years and
with higher education. Older persons and those less educated require longer
education and monitoring by health care professionals to maintain INR
in the therapeutic range. Patients with better knowledge about DAK - monitor
INR more frequently and their anticoagulation is better controlled.
Key words:
anticoagulants, acenocumarol, time in therapeutic range, international
normalized ratio, education, nurse
|
640 |
Rak
płaskonabłonkowy kątnicy - opis przypadku
Galbfach P.J., Sygut A.R., Spychalski M.I., Winiarski M.J., Dziki A.J.
Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Klinika Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej,
e-mail: pgalbfach@wp.pl
Raki płaskonabłonkowe należą do bardzo rzadko występujących guzów jelita
grubego. Stanowią 0,05-0,1% wszystkich nowotworów złośliwych okrężnicy
i odbytnicy. Najczęściej są zlokalizowane w kątnicy. Przedstawiliśmy przypadek
77-letniej chorej poddanej prawej hemikolektomii z powodu guza kątnicy
naciekającego na proksymalny odcinek poprzecznicy. Śródoperacyjnie nie
stwierdzono powiększonych węzłów chłonnych ani zmian przerzutowych w wątrobie.
W badaniu histopatologicznym zmiana okazała się rakiem płaskonabłonkowym
o stopniu zawansowania miejscowego pT4. W naszych badaniach częstość występowania
tego typu nowotworu wynosi 0,07%. Ze względu na wiek oraz stan ogólny
zdrowia pacjentka nie została poddana chemioterapii. W czwartym miesiącu
po operacji stwierdzono przerzuty w wątrobie oraz narastające w szybkim
tempie wodobrzusze. Chora zmarła pięć miesięcy po operacji. Fakt ten świadczy
o szybkim i agresywnym postępie choroby mimo zastosowania radykalnego
leczenia operacyjnego.
Słowa kluczowe:
rak płaskonabłonkowy, rak kolorektalny, rak kątnicy |
Squamous
cell carcinoma of caecum - case report
Galbfach P.J., Sygut A.R., Spychalski M.I., Winiarski M.J., Dziki A.J.
Medical University of Łódź, Poland, Department of General and Colorectal
Surgery, e-mail: pgalbfach@wp.pl
Squamous cell cancer is a very rare malignancy in colon and rectum. It
accounts for 0.05-0.1% of all types of cancers in this localization. It
predominantly occurs in caecum. In the article we present a case of 77
year old women who was operated due to tumor of caecum which infiltrated
the proximal transverse colon. During the operation a right hemicolectomy
was performed. There were no macroscopic signs of metastases in liver
and lymph nodes. Histopathological examination of removed tumor revealed
squamous cell carcinoma of caecum in pT4 stage. In the Clinic retrospective
material squamous cell cancer of colon accounts for 0.07% of the total
colon cancer cases. The patient was disqualified from post-operative chemotherapy
because of the age and general condition. Four months after the operation
liver metastases and ascites occurred. The patient died five months after
the surgery. Despite the radical surgical treatment the course of the
disease was rapid.
Key words:
squamous cell carcinoma, carcinoma of caecum
|
642 |
Mutacja
genu WT1 jako przyczyna postępującej nefropatii w zespole Frasiera - opis
przypadku
Wasilewska A., Zoch-Zwierz W., Tenderenda E., Rybi-Szumińska A., Kołodziejczyk
Z.
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Klinika Pediatrii i Nefrologii
Zespół Frasiera jest rzadką chorobą uwarunkowaną genetycznie, objawiającą
się postępującą glomerulopatią, męskim pseudohermafrodytyzmem oraz dysgenezją
gonad. Jest on spowodowany mutacjami 9 intronu genu WT1. Ze względu na
rzadkie jego występowanie istnieje niewiele doniesień na temat diagnozowania
i leczenia tej choroby.
Celem pracy było przedstawienie objawów klinicznych oraz wyników analizy
molekularnej u nastolatki o fenotypie żeńskim z ciężkim białkomoczem oraz
pierwotnym brakiem miesiączki.
Omówiono ponadto znaczenie wczesnego rozpoznania zespołu Frasiera oraz
jego różnicowanie z zespołem Denysa-Drasha. Wyciągnięto wniosek, że u
chorych na steroidooporny zespół nerczycowy należy rutynowo wykonywać
badania w kierunku mutacji genu WT1.
Słowa kluczowe:
dysgenezja gonad, zespół Frasiera, męski pseudohermafrodytyzm, białkomocz,
mutacja genu WT1 |
WT1
mutation as a cause of progressive nephropathy in Frasier syndrome - case
report
Wasilewska A., Zoch-Zwierz W., Tenderenda E., Rybi-Szumińska A., Kołodziejczyk
Z.
Medical University of Białystok, Poland, Department of Pediatrics and
Nephrology
Frasier syndrome is an uncommon genetic disorder featuring progressive
glomerulopathy, male pseudohermaphroditism and gonadal dysgenesis. It
is caused by mutations in intron 9 of the WT1 gene. Because of its rarity
there is limited literature available on the diagnosis and treatment of
this syndrome.
The aim of the study was to present the clinicopathological findings and
molecular analysis of phenotypically female adolescent presenting with
severe proteinuria and primary amenorrhea.
The significance of early recognition of Frasier syndrome and its differentiation
from Denys-Drash syndrome was discussed. WT1 mutation analysis should
be routinely done in females with steroid-resistant nephritic syndrome.
Key words:
gonadal dysgenesis, Frasier syndrome, male pseudohermaphrodistism, proteinuria,
WT1 mutation
|
645 |
Obraz
neuroradiologiczny imitujący torbiele pasożytnicze ośrodkowego układu
nerwowego w przebiegu chorób nowotworowych - opisy przypadków
Muszyńska A.1, Zajkowska J.M.1, Łebkowski W.J.2, Pawlak-Zalewska W.1,
Łebkowska U.M.3, Pancewicz S.A.1
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku: 1Klinika Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji;
2Klinika Neurochirurgii; 3Zakład Radiologii
Zmiany torbielowate w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) są trudnym problemem
diagnostycznym i terapeutycznym. Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny
są podstawowymi metodami diagnostyki obrazowej w obrębie tego układu.
Przedstawiamy opis dwóch pacjentek skierowanych do kliniki z podejrzeniem
procesu pasożytniczego, u których ostatecznie rozpoznano chorobę rozrostową.
Diagnozowanie zmian torbielowatych w OUN powinno być prowadzone wielotorowo,
obejmując specjalistyczną diagnostykę w celu rozpoznania chorób pasożytniczych
oraz chorób nowotworowych. Występują one bowiem obecnie w Polsce zdecydowanie
częściej, a wydłużenie czasu ustalania rozpoznania oraz opóźnienie wdrożenia
właściwego leczenia może mieć poważne, niekorzystne konsekwencje.
Słowa kluczowe:
choroby pasożytnicze, torbiele mózgu, guz mózgu |
Neuroradiologic
imaging results suggestive of parasitic cysts in central nervous system
in course of neoplastic disorders - cases report
Muszyńska A.1, Zajkowska J.M.1, Łebkowski W.J.2, Pawlak-Zalewska W.1,
Łebkowska U.M.3, Pancewicz S.A.1
Medical University of Białystok, Poland: 1Department of Infectious Diseases
and Neuroinfection; 2Department of Neurosurgery; 3Department of Radiology
Cystic changes within CNS, revealed by computed tomography or magnetic
resonance imaging, pose difficult diagnostic and therapeutic problem.
We present two patients with primary diagnosis of parasitic cysts of CNS,
in whom neoplastic etiology was finally confirmed. Differential diagnosis
of cystic foci should from the beginning include not only parasitic infections,
but also neoplastic diseases, which are much more frequent in Poland at
present and in which prolonged diagnostic process and delayed treatment
is highly unfavorable.
Key words:
parasitic diseases, intracerebral cysts, cerebral tumor
|
649 |
Trudności
diagnostyczne i terapeutyczne u chorego na padaczkę skroniową w praktyce
psychiatrycznej - opis przypadku
Kuśmierek M., Florkowski A., Wierzbiński P., Bobińska K., Gałecki P.
Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Klinika Psychiatrii Dorosłych
Padaczka płata skroniowego ma duże znaczenie z punktu widzenia psychiatrii
ze względu na możliwość występowania w jej przebiegu różnorodnych objawów
psychopatologicznych.
W artykule opisano przypadek 27-letniego chorego hospitalizowanego w Klinice
Psychiatrii Dorosłych z powodu nasilenia objawów psychotycznych pod postacią
pojawiających się w sposób napadowy halucynacji słuchowych z towarzyszącymi
im lękiem i automatyzmami ruchowymi. Chory był leczony wcześniej z powodu
schizofrenii paranoidalnej klasycznymi i atypowymi neuroleptykami bez
wyraźnej poprawy.
Na podstawie wywiadu, obserwacji oraz wykonanych badań dodatkowych rozpoznano
u pacjenta padaczkę skroniową. Uzyskano znaczne zmniejszenie objawów oraz
poprawę stanu psychicznego po zastosowaniu leczenia lekami przeciwpadaczkowymi
i odstawieniu równocześnie klasycznych neuroleptyków.
Słowa kluczowe:
padaczka skroniowa, objawy psychotyczne |
Diagnostic
and therapeutic difficulties concerning patient with temporal lobe epilepsy
in psychiatric practice - case report
Kuśmierek M., Florkowski A., Wierzbiński P., Bobińska K., Gałecki P.
Medical University of Łódź, Poland, Department of Adults Psychiatry
From psychiatric point of view temporal lobe epilepsy appears of great
importance because of its psychopathological heterogeneity following its
course.
In the paper case history of twenty seven years old patient hospitalized
at Department of Adults Psychiatry because of psychotic syndromes intensification
has been described. The psychotic syndromes appeared as paroxysmal auditory
hallucinations with concomitant anxiety and motor automatisms. The patient
was cured with typical and atypical neuroleptic agents with previously
stated diagnosis of paranoid schizophrenia, but no evident recovery was
noticed.
Basing on patient interview, observation and additional investigations
temporal lobe epilepsy was stated. The reduction of psychotic syndromes
and general health improvement was obtained by treating the patient with
antiepileptic drugs and eliminating typical antipsychotic agents.
Key words:
temporal lobe epilepsy, psychotic syndromes
|
652 |
Olbrzymi
róg skórny głowy - opis przypadku
Grajek Z.W.1, Opolski M.2
1Instytut Ochrony Zdrowia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Suwałkach,
Oddział Chirurgii Ogólnej Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego
w Suwałkach; 2Oddział Chirurgii Ogólnej Samodzielnego Publicznego Szpitala
Wojewódzkiego w Suwałkach
Opisano przypadek chorej z dużego rozmiaru rogiem skórnym. Narośl była
spiralnie skręcona, długości 19 centymetrów, przypominając kształtem róg
barani. Autorzy przypomnieli podstawowe informacje na temat etiologii
zmian skórnych, którym towarzyszą narośle typu rogu skórnego, oraz zasady
leczenia chirurgicznego. W omówionym przypadku wycięto róg z marginesem
skóry. Brzegi skóry zmobilizowano i zeszyto bez konieczności stosowania
plastyki. W badaniu histopatologicznym nie stwierdzono zmian nowotworowych.
Uzyskano wygojenie rany przez rychłozrost.
Słowa kluczowe:
róg skórny, rak skóry, fotodermatoza |
Giant
cutaneous horn on head - case report
Grajek Z.W.1, Opolski M.2
1Institute for Health Protection at Higher Vocational School in Suwałki,
Poland, Department of General Surgery at Independent Public Voivodeship
Hospital in Suwałki; 2Department of General Surgery at Independent Public
Voivodeship Hospital in Suwałki
A female patient with a large cutaneous horn was reported. The excrescence
formed a 19 cm long spiral resembling a ram's horn. Authors recollected
the basic information on aetiology of skin lesions with excrescence like
cutaneous horn, and the principles of surgical treatment of such cases.
In this case horn was excised along with a margin of skin. Skin edges
were mobilized and sutured without a need of plastic surgery. Healing
by first intention was gained.
Key words:
cutaneous horn, cutaneous neoplasm, photodermatosis
|
654 |
Kontrola
pacjenta z implantowanym kardiowerterem-defibrylatorem - problemy kliniczne
Lelakowski J.
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, Instytut Kardiologii, Klinika
Elektrokardiologii w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła
II
Podczas każdej wizyty w klinice wszyscy pacjenci z implantowanymi kardiowerterami-defibrylatorami
(ICD) są badani fizykalnie. Ponadto przeprowadza się wywiad na temat historii
choroby, wykonuje interrogację urządzenia, ocenia próg stymulacji i czułości
oraz wykonuje zapis elektrokardiograficzny. W przypadku istnienia wskazań
zaleca się wykonanie zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej i echokardiografii.
Po każdym wyładowaniu ICD chory jest badany, a kardiowerter-defibrylator
sprawdzany w celu oceny prawidłowości elektroterapii. Jest to bardzo ważne,
ponieważ niewłaściwa elektroterapia nie należy do rzadkości. Jednocześnie
oceniana jest farmakoterapia pod kątem ewentualnej jej zmiany. Nieprawidłowości
funkcjonowania ICD u chorego wymagają dokładnej analizy opierającej się
na badaniu podmiotowym i przedmiotowym oraz na informacjach zgromadzonych
w urządzeniu (ICD).
Słowa kluczowe:
badanie fizykalne, interrogacja ICD, nieprawidłowości funkcjonowania ICD |
Patient
with implantable cardioverter-defibrillator follow up - clinic problems
Lelakowski J.
Jagiellonian University, Collegium Medicum, Poland, Institute of Cardiology,
Department of Electrocardiology, John Paul II Hospital in Kraków
During each clinic visit, all patients with implantable cardioverter-defibrillator
(ICD) undergo a complete history and physical examination, ICD interrogation,
threshold testing, evaluation of electrode sensing, and routine ECG testing.
When indicated, other tests, such as chest radiography and echocardiography
are also performed. After each therapy delivery the patient is seen in
the clinic and the device is interrogated, or a remote transmission is
sent to evaluate the event and to be sure that the therapy was appropriate.
This is particularly crucial because inappropriate therapies are not rare.
Also, the medical therapy is re-evaluated to ensure that it does not require
alteration. ICD troubleshooting requires systematic analysis of evidence
based on history, physical examination, and analysis of retrieved ICD
information.
Key words:
physical examination, ICD interrogation, ICD troubleshooting
|
659 |
Aktywność
fizyczna w podstawowej i pierwotnej prewencji choroby sercowo-naczyniowej
Sobieszczańska M.1, Kałka D.1,2, Pilecki W.1, Adamus J.3
1Akademia Medyczna we Wrocławiu, Zakład Elektrokardiologii i Prewencji
Chorób Sercowo-Naczyniowych, Katedra Patofizjologii; 2Promedis sp. z o.o.
we Wrocławiu, Grupa Lux Med, Dział Rehabilitacji Kardiologicznej; 3Centrum
Medyczne Ostrobramska, NZOZ Magodent w Warszawie, Oddział Kardiologii
Ze względu na częstość występowania oraz charakter miażdżycowej choroby
sercowo-naczyniowej (CVD) jednym z najistotniejszych elementów jej skutecznego
zwalczania jest opracowanie kompleksowych programów prewencji, obejmujących
jak największą część społeczeństwa. W związku z tym Benjamin i Smitch
zaproponowali wyróżnienie, obok prewencji pierwotnej i wtórnej, pojęcia
prewencja podstawowa, której program będzie realizowany w populacji
ogólnej. Powinna ona dotyczyć takich zagadnień, jak: predyspozycje genetyczne,
czynniki psychosocjalne, utrzymywanie prawidłowej masy ciała oraz zdrowe
odżywianie i aktywność fizyczna. Duże nadzieje związane ze skutecznością,
prostotą i małym kosztem działań prewencyjnych wiąże się z modyfikacją
aktywności fizycznej, która istotnie wpływa na ograniczanie negatywnego
oddziaływania czynników ryzyka rozwoju miażdżycy. Wyniki licznych badań
naukowych, prowadzonych w wielu krajach z udziałem różnorodnych, dużych
grup, udowodniły, że u zdrowych dorosłych osób obojga płci systematyczna
aktywność ruchowa o umiarkowanym nasileniu odgrywa istotną rolę zarówno
w zapobieganiu CVD, jak i w zmniejszaniu ryzyka zgonu z tego powodu. Systematyczne
ćwiczenia fizyczne wykazują ponadto wiele innych działań prozdrowotnych
i dzięki temu wpływają na zmniejszenie umieralności przedwczesnej i całkowitej.
Wyraźnie zmniejsza się ryzyko zachorowania na takie choroby cywilizacyjne,
jak: cukrzyca typu II, nadciśnienie tętnicze, otyłość, osteoporoza, nowotwory
(jelita grubego, piersi, gruczołu krokowego) oraz depresja. Jednoznacznie
pozytywny wpływ udowodniono w wielu obserwacjach rekreacyjnej aktywności
fizycznej oraz aktywności fizycznej związanej z wykonywaną pracą zawodową,
która wiąże się z wysiłkiem aerobowym. Pożądane efekty obserwowano także
w populacjach dzieci oraz w najbardziej zagrożonej, o zwiększającej się
liczebności, populacji seniorów. Korzystny wpływ aktywności fizycznej
ma związek z bezpośrednim działaniem na organizm, powoduje bowiem zmiany
adaptacyjne zwiększające efektywność jego funkcjonowania, jak również
z pośrednim, modyfikującym i ograniczającym oddziaływanie innych czynników
ryzyka choroby sercowo-naczyniowej, głównie otyłości, dyslipidemii i nadciśnienia
tętniczego. Wyniki kolejnych obserwacji naukowych wpływały na zmianę zaleceń
towarzystw naukowych, dotyczących preferowanego rodzaju, intensywności
i skutecznej dawki prozdrowotnej aktywności fizycznej. Aktualne zalecenia
Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego opierają się na dokumencie pochodzącym
z 2003 roku, zawierającym wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Wszystkie opisane przypadki w jednoznaczny sposób przedstawiają niezaprzeczalne
korzyści płynące z prowadzenia aktywnego stylu życia. Propagowanie go
oraz wspieranie w tej dziedzinie szerokich rzesz społeczeństwa, zwłaszcza
wobec niepokojących danych epidemiologicznych, staje się obowiązkiem nie
tylko pracowników służby zdrowia, ale także urzędników administracji państwowej,
odpowiedzialnych za planowanie nakładów na zdrowie publiczne. Celem pracy
było podsumowanie wiedzy na temat zależności między aktywnością fizyczną
a ryzykiem CVD, jak również ocena wpływu aktywności fizycznej na czynniki
ryzyka rozwoju tego schorzenia oraz przedstawienie aktualnych zaleceń
PTK, opartych na wytycznych ESC, dotyczących stosowania aktywności ruchowej
w prewencji CVD, wzbogaconych o opinie ekspertów w tej dziedzinie.
Słowa kluczowe:
prewencja podstawowa, prewencja pierwotna, aktywność fizyczna, choroba
sercowo-naczyniowa |
Physical
activity in basic and primary prevention of cardiovascular disease
Sobieszczańska M.1, Kałka D.1,2, Pilecki W.1, Adamus J.3
1Medical University of Wrocław, Poland, Department of Pathophysiology,
Division of Electrocardiology and Cardiovascular Prevention; 2Promedis
in Wrocław, Lux Med Group, Poland, Department of Cardiac Rehabilitation;
3Ostrobramska Medical Centre, Magodent in Warsaw, Poland, Department of
Cardiology
On account of the frequency of appearing and character of atherosclerosis
cardiac vascular disease, one of the most crucial elements of effective
fight against it is preparation of complex preventive programs including
as vast number of population as possible. Consequently, Benjamin and Smitch
suggested attaching the notion of basic prevention to the standard division
into primary and secondary one. The basic prevention, carrying out in
the general population, should concern genetic predisposition, psychosocial
factors, keeping up proper body weight, healthy eating and physical activity.
Especially high hopes are connected with high efficiency, simplicity and
low money-consumption of preventive activities associated with physical
activity modification, which has a crucial influence on reducing negative
impact of atherosclerosis hazard. The results of numerous scientific research,
carried out in many countries and on various, large groups, proved undoubtedly
that at the healthy adult people of both sex the systematic physical activity
of moderate intensification plays an essential part in preventing CVD
and decreasing the death risk because of that reason as well. Moreover,
systematic physical exercises show many other health-oriented actions,
thanks to which they have an influence on decreasing premature and total
death rate. The risk of incidence of civilization-related diseases such
as diabetes type II, hypertension, obesity, osteoporosis, tumors (of large
intestine, breast, prostatic gland) and depression has decreased significantly.
Unequivocally positive influence has been proved at many observations
dedicated to health recreational physical activity and physical activity
connected with professional work based on aerobe effort. The positive
effects have been also observed at children population and senior population
which is more and more numerous and the most at risk. The beneficial action
of physical activity is connected with direct effect on organism, which
leads to adaptive changes increasing the efficiency of its functioning
and, in intermediate way, modifying and reducing the influence of other
risk factors of cardiac vascular disease, mainly obesity, dyslipidemy
and hypertension. The subsequent scientific observations had an influence
on the alterations of scientific associations recommendations concerning
the preferred kind, intensity and effective dose of health-oriented physical
activity. The current recommendations on preventive usefulness of physical
activity, implemented by Polish Cardiological Association, have been based
on a document containing the guidelines of European Cardiologic Association
coming from 2003. All described evidences present in unambiguous way the
undeniable benefits of active lifestyle. Its promoting as well as supporting
in this area vast number of population, especially in case of disturbing
epidemiological data, is becoming a duty of not only health service workers
but also state administration employees responsible for planning public
health expenditure.
Key words:
basic prevention, primary prevention, physical activity, cardiovascular
disease
|
665 |
Trudności
diagnostyczne i terapeutyczne hipermetabolicznego przełomu tarczycowego
u kobiet w ciąży. Wpływ leczenia na życie i zdrowie płodu oraz noworodka
Łącka K.1, Czyżyk A.2
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu: 1Katedra Endokrynologii, Przemiany Materii
i Chorób Wewnętrznych; 2Studenckie Towarzystwo Naukowe
Przełom tarczycowy w ciąży występuje rzadko, jednak ze względu na niebezpieczeństwo,
jakie stwarza dla matki i płodu, umiejętność jego rozpoznawania i leczenia
jest nieodzowna dla klinicysty.
Do przełomu dochodzi zazwyczaj na tle nierozpoznanej lub nieprawidłowo
leczonej nadczynności tarczycy, której diagnozowanie w przypadku ciężarnej
kobiety jest utrudnione. Przyczyny tyreotoksykozy, takie jak chorba Gravesa-Basedowa
czy wole guzkowe, wymagają różnicowania z przejściową tyreotoksykozą ciężarnych.
Ostrożnie należy również interpretować takie objawy, jak: nietolerancja
ciepła, wzmożony apetyt, wymioty, tachykardia, zwiększone ciśnienie tętnicze
krwi oraz chwiejność emocjonalna, gdyż są one charakterystyczne zarówno
dla nadczynności tarczycy, jak i prawidłowo przebiegającej ciąży. Interpretacja
wyników badań laboratoryjnych jest wiarygodna jedynie po uwzględnieniu
charakterystycznych dla ciąży zmian w fizjologii tarczycy - w I trymestrze
można spodziewać się małego stężenia tyreotropiny (TSH) w surowicy, natomiast
w III trymestrze zmniejsza się stężenie wolnej tyroksyny (fT4).
Przełom tarczycowy u ciężarnej może być wywołany przez stany swoiste dla
tego okresu: stan przedrzucawkowy, łożysko przodujące, indukcję porodu,
poród oraz cięcie cesarskie. Stan hipermetaboliczny przyjmuje zazwyczaj
gwałtowny i stosunkowo swoisty obraz, jednak należy pamiętać o możliwości
przebiegu jednoukładowego, który jest wyzwaniem diagnostycznym.
Postępowanie w przełomie tarczycowym obejmuje leczenie swoiste (tyreostatyki,
preparaty jodu, adrenolityki, plazmaferezę) oraz leczenie wspomagające.
Tyreostatyki (tiamazol i propylotiouracyl) przenikają barierę łożyskową
i, podobnie jak preparaty jodu, mogą zaburzać funkcjonowanie osi przysadkowo-tarczycowej
u płodu. Tiamazol może ponadto wywołać swoistą embriopatię i dlatego jest
lekiem drugiego rzutu. Adrenolityki zaburzają funkcjonowanie łożyska i
macicy, a w dużych dawkach mogą wywoływać u noworodka bradykardię oraz
hipoglikemię. Postępowanie zabiegowe wiąże się z ryzykiem porodu przedwczesnego
i poronienia, jednak odległe wyniki leczenia są dobre.
Słowa kluczowe:
ciąża, hipertyreoza, przełom hipermetaboliczny, płód |
Diagnostic
and therapeutic problems in thyrotoxic crisis in pregnant women. Influence
of treatment on life and health of fetus and infant
Łącka K.1, Czyżyk A.2
Medical University of Poznań, Poland: 1Department of Endocrinology, Metabolism
and Internal Medicine; 2Students Scientific Society
Thyrotoxic crisis during pregnancy is a rare condition, but because of
the danger it poses for the mother and fetus, every physician should be
able to diagnose and treat it.
When not recognized or incorrect treated hyperthyroidism, which is not
easy to diagnose during pregnancy, is usually the basis for thyrotoxic
storm. Serious conditions such as Graves disease or multinodular goiter
have to be distinguished from transient hyperthyroidism. Symptoms, such
as: heat intolerance, hyperexia, emesis, tachycardia, increased pulse
pressure and emotional liability should be considered cautiously because
they are characteristic both for hyperthyroidism and for pregnancy. Interpretation
of laboratory results need to take physiological changes during pregnancy
into account - during the first trimester a low TSH serum concentration
should be expected, whereas in the third trimester the free thyroxine
(fT4) concentration decreases.
Some conditions characteristic for pregnancy may be causative for thyrotoxic
crisis: preeclampsia, placenta previa, labour induction, labour and cessarian
section. Usually a hypermetabolic state has a characteristic, severe course
but the possibility of monosystemic presentation must be kept in mind,
because it is difficult to diagnose.
Management of thyrotoxic crisis includes specific (thyrostatic agents,
iodine preparations, adrenolytics, plasmaferesis) and supportive treatment.
Thyrostatic agents (thiamazole and propylthiouracyl) can cross the placental
barrier and similarly to iodine preparations can interfere with the pituitary-thyroid
axis of the fetus. Additionally, thiamazole may cause specific embryopathy
and should be considered as a second-line treatment. Adrenolytics affect
the placental and uterine functions, and in high doses causes newborn
hypoglycemia and bradycardia. A surgical approach is linked to an increased
rate of preterm labour and miscarriage, but long-term effects are good.
Key words:
pregnancy, tyrotoxicosis, hypermetabolic crisis, fetus |
671 |
Nowe
pochodne fenotiazyn o właściwościach przeciwnowotworowych
Morak-Młodawska B., Jeleń M., Pluta K.
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Katedra i Zakład Chemii Organicznej
w Sosnowcu
Fenotiazyny należą do najstarszej grupy leków neuroleptycznych. Związki
te mają właściwości neuroleptyczne, antypsychotyczne i uspokajające. Ostatnio
pojawiły się liczne doniesienia o syntezie i obiecującej aktywności biologicznej
nowych pochodnych fenotiazyn. Niniejsza praca przeglądowa przedstawia
najnowsze wyniki badań nad przeciwnowotworowymi pochodnymi fenotiazyn.
Słowa kluczowe:
fenotiazyny, azafenotiazyny, aktywność przeciwnowotworowa, GI50, TGI i
LC50 |
New
derivatives of phenothiazines with anticancer activities
Morak-Młodawska B., Jeleń M., Pluta K.
Silesian Medical University in Katowice, Poland, Department of Organic
Chemistry in Sosnowiec
Phenothiazines belong to the oldest group of neuroleptic drugs. These
compounds exhibit neuroleptic, antipsychotic and sedative properties.
Recently, syntheses and promising biological activities of new phenothiazine
derivatives have been reported. This review surveys the research on the
anticancer phenothiazine derivatives.
Key words:
phenothiazines, azaphenothiazines, anticancer activity, GI50, TGI i LC50 |
676 |
Rola
inhibin w funkcjach i dysfunkcjach rozrodczych kobiety - część II
Męczekalski B., Podfigurna-Stopa A.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, Klinika Endokrynologii Ginekologicznej
Inhibiny (A i B oraz całkowita) pełnią istotną rolę w regulacji funkcji
rozrodczych. Inhibina A jest wydzielana przez jajniki oraz nadnercza,
przysadkę, śledzionę, szpik kostny, łożysko i błony płodowe. Odgrywa ważną
rolę głównie w diagnostyce położniczej. Natomiast inhibina B jest wytwarzana
przez jajniki i oznaczanie jej stężenia jest istotne przede wszystkim
w diagnostyce ginekologicznej.
W praktyce oznacza się również stężenie inhibiny całkowitej w surowicy.
Inhibina całkowita może być wykorzystywana głównie w diagnostyce zespołu
policystycznych jajników i nowotworów jajnika.
Oznaczanie stężenia inhibiny A może mieć znaczenie w rozpoznawaniu ciąży
ektopowej, zaśniadu groniastego, zagrażającego poronienia, stanu przedrzucawkowego
oraz ciąż z zespołem Downa.
Konieczne jest przeprowadzenie badań nad praktycznym zastosowaniem tych
peptydów, co zaowocuje ustaleniem ich przydatności klinicznej w diagnozowaniu
zaburzeń funkcji rozrodczych.
Słowa kluczowe:
inhibina A, inhibina B, inhibina całkowita, układ rozrodczy |
The
role of inhibins in functions and dysfunctions of female reproduction
- part II
Męczekalski B., Podfigurna-Stopa A.
Medical University of Poznań, Poland, Department of Gynecological Endocrinology
Inhibins (inhibin A, B, total inhibin) play a very important role in the
regulation of female reproduction. Inhibin A is produced in the ovaries,
adrenals, spleen, bone marrow, placenta and fetal membranes. This peptide
plays main role in obstetrics. Inhibin B is secreted mainly in ovaries
and its function is focused on gynecology.
In practice, evaluation of serum total inhibin levels can be important
in the diagnosis of polycystic ovary syndrome and ovarian tumors.
According to current knowledge inhibin A can be used in the diagnosis
of ectopic pregnancy, hydatidiform mole, threatening abortion, pre-eclampsia
and pregnancy associated with Down's syndrome.
There are requirements of further studies to clarify the use of inhibins
in clinical practice of reproductive endocrinology.
Key words:
inhibin A, inhibin B, total inhibin, reproduction
|